Արևմտահայերեն
Առիիծը և մարդը:
Զօրաւոր առիւծ մը, որ նստած էր ժայռի մը վրայ, կը տեսնէ որ գազանները
սարսափահար կը վազէին։ Առիւծը կը հարցնէ, թէ ինչո՞ւ կը փախէին եւ
որմէ՞ կը վախնային։
–Դուն ալ փախիր,- կ’ըսեն,- որովհետեւ մարդը կու գայ։
–Ո՞վ է մարդը,- կը հարցնէ Առիւծը,- եւ ի՞նչ է անոր ուժը, որ կը փախիք
անկէ։
–Կու գայ եւ քեզի ալ կը վնասէ,- կ’ըսեն։
Իր ուժերուն վստահ՝ Առիւծը կը մնայ իր տեղը։ Եւ ահա կու գայ հողագործ
մարդ մը։
–Եկուր կռուինք,- կ’ըսէ հպարտ Առիւծը։
–Շատ լաւ,- կ’ըսէ մարդը,- բայց քու զէնքերդ հետդ են, մինչ իմիններս
տունն են։ Քեզ կապեմ, որպէսզի չփախիս, իսկ ես երթամ եւ բերեմ զէնքերս,
որպէսզի կռուինք։
Առիւծը կ’ըսէ.
–Երդում ըրէ, որ պիտի գաս եւ ես կ’ընդունիմ ըսածդ։
Մարդը երդում կ’ընէ եւ Առիւծը կը համաձայնի կապուիլ։
Մարդը կը հանէ պարանը եւ Առիւծը պինդ* կը կապէ կաղնիի ծառին, ապա
ծառէն կը կտրէ հաստ ճիւղ մը եւ կը սկսի զարնել Առիւծին։
Առիւծը կը գոչէ.
–Աւելի զօրաւոր եւ անխնայ զարկ կողերուս, որովհետեւ այս խելքիս միայն
այսպիսի ծեծ կը վայելէ։
Արևելահայերեն
Առյուծը և մարդը
Մի Զորավոր առյուծ նստած էր ժայռի վրա և տեսնում է, որ կենդանիները սարսափահար փախչում են, նա հարցնում է.
-ինչ է եղել, որ այդպես սարսափահար փախչում եք:
Կենդանիները պատասխանում են.
-մարդ է գալիս փախչիր:
Առյուծը պատասխանում է.
-մարդը ով է, որ այդպես վախենում եք ինչն է իր ուժը:
Կենդանիները պատասխանում են.
-դու էլ փախչիր նա քեզ վնաս կտա:
Ինքնավստահ առյուծը նստում իր տեղը և հանկարծ տեսնում հողագործին:
Առյուծը ինքնավստահ ասում է.
-Եկ մրցենք:
Մարդը պատասխանում է.
-արի բայց քո զենքերը քեզ մոտ են, իսկ իմը ոչ, գնամ տանից բերեմ:
Առյուծը պատասխանում է.
-Դու գնա արի, ես երդվում եմ, որ կնդունեմ քո ասածները:
և այսպիսով հողագործը առյուծին կապում է կաղնու ծառից և գնում է իր զենքերը բերելու: Հենց բերում է մի անգամից կտրում է ծառը և սկսում ուժեղ հարվածել առյուծին:
Առյուծը ասում է.
-Ավելի ուժեղ և զորավոր մեկա իմ խելքին միայն ծեծն է վայել: